คุณสาเล่าว่า เราได้ยินคำว่า “แบ่งกัน” หรือ “แบ่งปัน” มาตั้งแต่เด็ก และเรียนรู้ว่าว่าการแบ่งนั้น เป็นการสละบางสิ่งให้แก่กัน สมัยเด็กเราอาจรู้สึกเสียดายเพราะยึดติด แต่พอโตมาแล้ว เราจะมองคนอื่นมากขึ้น เราเห็นว่าสิ่งที่เราปันไปนั้น ไม่ได้ทำให้ผู้รับหัวใจพองฟูอยู่ฝ่ายเดียว แต่เราก็ได้รับความสุขสดชื่น และอิ่มใจไปด้วยเช่นกัน คำว่า “Pankan” ของสา เลยทำให้นึกถึงคำว่า “give and take” ซึ่งที่ผ่านมาเรามีส่วนร่วมทำกิจกรรมอาสาตลอด ทั้งแรงกายบ้าง ความรู้บ้าง อะไรที่คิดว่าตัวเองทำได้ หรือมีประโยชน์กับผู้อื่นก็จะลงมือทำ ทั้งเป็นอาสาช่วยเหลือในสถานการณ์ต่างๆ เป็นวิทยากรบรรยายให้ความรู้ การทำสิ่งของจำหน่ายเพื่อช่วยเหลือในเหตุการณ์ต่างๆ